Dni Krzyżowe obchodzone w poniedziałek, wtorek i środę przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego to dni błagalnej modlitwy o urodzaj i zachowanie od klęsk żywiołowych. Obchód Dni Krzyżowych zapoczątkował w Galii ok. roku 470 biskup diecezji Vienne – Mamert, w związku z klęskami nieurodzaju, trzęsienia ziemi i wojny.
Nazwa Dni Krzyżowe wywodzi się stąd, że modlono się wówczas, idąc w procesji z głównego kościoła do innych kościołów, kaplic i krzyży przydrożnych. Od IX wieku śpiewano podczas procesji Litanię do Wszystkich Świętych. W średniowieczu w takich procesjach brali udział także królowie, magnaci, władze danego miasta, lud – wszyscy zazwyczaj w strojach pokutnych. W niektórych miejscowościach poświęcano popiół i posypywano nim uczestniczących w procesji. Obecnie Dni Krzyżowe nazywane są dniami modlitw o dobre urodzaje i za kraje głodujące.
W naszej parafii również modliliśmy się przy krzyżu w wyżej podanych intencjach. Śpiewaliśmy w procesji litanię do Wszystkich Świętych a przy krzyżu prosiliśmy Boga o urodzaje i by nikomu nie brakowało chleba powszedniego.